ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

Οι ουρολοιμώξεις αποτελούν μια από τις πιο συνηθισμένες παθολογίες του ουροποιητικού συστήματος (Εικ.1). Είναι μάλιστα η πιο συχνή από όλες τις αιτίες λοίμωξης της κοινότητας.

Εικ. 1: Το Ουροποιητικό σύστημα
Η συνηθέστερη ταξινόμηση των ουρολοιμώξεων είναι αυτή που γίνεται σύμφωνα με την εντόπισή τους, σε λοιμώξεις του κατώτερου (ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα) και του ανώτερου ουροποιητικού (πυελονεφρίτιδα).
Τι προκαλεί τις ουρολοιμώξεις;
Οι Ουρολοιμώξεις προκαλούνται συχνά από βακτήρια, όμως και άλλοι μικροοργανισμοί όπως μύκητες ή ιοί μπορεί να εμπλέκονται σε ορισμένες περιπτώσεις. Τα πιο συχνά παθογόνα είναι τα ακόλουθα:
1. Εντεροβακτήρια (Gram – Αρνητικά)
- Escherichia Coli: Υπεύθυνο για περίπου το 80-90% των ουρολοιμώξεων σε γυναίκες Στελέχη με προσκολλητικές ικανότητες (π.χ. P fimbriae) συνδέονται με υποτροπιάζουσες λοιμώξεις και ανιούσες πυελονεφρίτιδες.
- Klebsiella spp.: Είναι συχνότερο σε νοσοκομειακές λοιμώξεις.
- Proteus mirabilis: Συνδέεται με σχηματισμό φλεγμονωδών λίθων λόγω της ιδιότητας παραγωγής ουρεάσης.
- Enterobacter spp.: Λιγότερο συχνό, συναντάται σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς.
2. Gram-Θετικά βακτήρια:
- Staphylococcus Saprophyticus: Κοινός σε σεξουαλικά ενεργές γυναίκες.
- Staphylococcus aureus
- Enterococcus faecalis & faecium: Συχνότερος σε επιπλεγμένες ή νοσοκομειακές λοιμώξεις.
3. Άλλοι Μικροοργανισμοί:
- Pseudomonas Aeruginosa
- Serratia spp
4. Μύκητες:
- Candida spp.: Συχνότερα σε ασθενείς με καθετήρες, σακχαρώδη διαβήτη ή σε ανοσοκαταστολή.
5. Ιοί (Σπάνια):
- Adenovirus: Υπεύθυνος για αιμορραγική κυστίτιδα κυρίως σε παιδιά ή ανοσοκατεσταλμένους.
- Polyomavirus: Συνήθως σε μεταμοσχευμένους.