Μωραΐτης Κωνσταντίνος

Η ουροδόχος κύστη είναι το όργανο (Εικ.1 &2) που συλλέγει και αποθηκεύει τα ούρα που παράγονται από τους νεφρούς.

Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι η ανάπτυξη μη φυσιολογικού (νεοπλασματικού) ιστού στην ουροδόχο κύστη.

Ένας όγκος που αναπτύσσεται προς την εσωτερική κοιλότητα της ουροδόχου κύστης χωρίς να αναπτύσσεται στον μυϊκό τοίχωμά της, ονομάζεται επιφανειακός ή μη μυοδιηθητικός. Αυτοί οι όγκοι είναι επιφανειακοί και αντιπροσωπεύουν ένα πρώιμο στάδιο της νόσου. Αυτός είναι και ο πιο κοινός τύπος καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτοί οι όγκοι δεν είναι επιθετικοί και σπάνια εξαπλώνονται σε άλλα όργανα, μπορούν ωστόσο να εμφανιστούν ξανά (υποτροπή) ή να αναπτύξουν επιθετικά χαρακτηριστικά (εξέλιξη).

Υπάρχουν τρεις υποτύποι (Εικ. 3) επιφανειακών όγκων με βάση τον τρόπο ανάπτυξής τους:

• Στάδιο Τα: Περιορίζονται στην εσωτερική επένδυση (ουροθήλιο) της ουροδόχου κύστης.
• Στάδιο Τ1: Έχουν εισβάλει στον συνδετικό ιστό κάτω από το ουροθήλιο, αλλά δεν έχουν διηθήσει τον μυ του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης.
• Στάδιο Tis: Είναι επίπεδοι όγκοι που μοιάζουν με βελούδο, επίσης γνωστοί ως καρκίνωμα in situ (CIS), οι οποίοι περιορίζονται στο ουροθήλιο, αλλά έχουν δυνητικά υψηλό κίνδυνο εξάπλωσης στα βαθύτερα στρώματα της ουροδόχου κύστης.

Ένας όγκος που αναπτύσσεται και διηθεί το μυϊκό τοίχωμα της ουροδόχου κύστης, ονομάζεται μυοδιηθητικός. Αυτός ο τύπος καρκίνου έχει μεγαλύτερη πιθανότητα εξέλιξης σε άλλα μέρη του σώματος.

Εάν ένας όγκος εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, όπως οι λεμφαδένες ή άλλα όργανα, ονομάζεται τοπικά προχωρημένος ή μεταστατικός καρκίνος της ουροδόχου κύστης. Σε αυτό το στάδιο, η θεραπεία περιορίζεται στον έλεγχο της εξάπλωσης της νόσου και στη μείωση των συμπτωμάτων.

Το αίμα στα ούρα χωρίς κάποια άλλη ενόχληση (ασυμπτωματική αιματουρία), είναι η πιο συνηθισμένη αρχική εκδήλωση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Οι επιφανειακοί όγκοι, σπανίως μπορούν να προκαλέσουν αίσθημα καύσου και δυσφορία κατά την ούρηση, καθώς και ανάγκη για συχνότερη ούρηση.

Οι μυοδιηθητικοί όγκοι της ουροδόχου κύστης μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα καθώς αναπτύσσονται στο μυϊκό τοίχωμα και εξαπλώνονται στους περιβάλλοντες ιστούς.

Τα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν πυελικό πόνο, πόνους στα πλευρά ή απώλεια βάρους.

Κυστεοσκόπηση

Η κυστεοσκόπηση είναι η κύρια εξέταση που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Εξετάζει το εσωτερικό της ουροδόχου κύστης χρησιμοποιώντας μια πλαστική, λεπτή, εύκαμπτη κάμερα που ονομάζεται κυστεοσκόπιο.

Αξονική Ουρογραφία

Δίνει πληροφορίες σχετικά με πιθανούς όγκους στους νεφρούς ή τους ουρητήρες και πληροφορίες σχετικά με τους λεμφαδένες και τα υπόλοιπα όργανα της κοιλιάς. Η αξονική ουρογραφία δεν μπορεί να ανιχνεύσει μικρούς ή επιφανειακούς όγκους.

Μαγνητική τομογραφία

Η μαγνητική τομογραφία είναι χρήσιμη για να δείξει εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί έξω από την ουροδόχο κύστη σε κοντινούς ιστούς ή λεμφαδένες.

Διακοιλιακό υπερηχογράφημα

Δεν μπορεί να ανιχνεύσει πολύ μικρούς ή επιφανειακούς όγκους. Γίνεται εύκολα, είναι οικονομική και δεν απαιτεί χορήγηση ενδοφλέβιου σκιαγραφικού. Το υπερηχογράφημα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αξονική ουρογραφία ή την κυστεοσκόπηση.

Επιφανειακός (μη διηθητικός) καρκίνος της ουροδόχου κύστης

Διουρηθρική εκτομή όγκου ουροδόχου κύστης (TURBT)

Το TURBT είναι η χειρουργική αφαίρεση (εκτομή) όγκων της ουροδόχου κύστης. Αυτή η διαδικασία είναι τόσο διαγνωστική όσο και θεραπευτική. Είναι διαγνωστική γιατί ο χειρουργός αφαιρεί τον όγκο που στη συνέχεια θα ταυτοποιηθεί στο μικροσκόπιο (βιοψία). Το TURBT είναι επίσης θεραπευτικό επειδή η πλήρης αφαίρεση όλων των ορατών όγκων είναι η θεραπεία για αυτόν τον καρκίνο. Το πλήρες και σωστό TURBT είναι απαραίτητο για την καλή πρόγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται δεύτερη χειρουργική επέμβαση μετά από αρκετές εβδομάδες

Ενδοκυστικές Εγχύσεις

Το TURBT μπορεί να εξαλείψει όγκους σταδίου Τα ή Τ1, αλλά ορισμένοι όγκοι υποτροπιάζουν και μπορούν να εξελιχθούν σε διηθητικό καρκίνο. Οι ενδοκυστικές εγχύσεις φαρμάκων μετά από TURBT, μειώνουν τον κίνδυνο υποτροπής και εξέλιξης.

Περίπου το ένα τέταρτο των ασθενών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο της ουροδόχου κύστης είναι μυοδιηθητικοί (στάδια T2-T4). Αυτός ο τύπος καρκίνου (Εικ. 3) έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εξάπλωσης και χρήζει ριζικότερων μορφών θεραπείας:

Αφαίρεση της ουροδόχου κύστης (Ριζική Κυστεκτομή)

Ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας για τον μυοδιηθητικό καρκίνο της ουροδόχου κύστης είναι η χειρουργική αφαίρεση της ουροδόχου κύστης.

Η ριζική κυστεκτομή μπορεί επίσης να έχει ένδειξη όταν:

• Υπάρχει όγκος με επιθετική συμπεριφορά και είναι πολυεστιακός ή υποτροπιάζει μετά από χημειοθεραπεία ή ανοσοθεραπεία.
• Αποτυχία ή υποτροπή μετά από πρωτόκολλο διατήρησης της κύστης
• Έντονη συμπτωματολογία όπως πόνος ή αιμορραγία σε ασθενείς με μη ιάσιμη νόσο.

Χημειοθεραπεία & Ακτινοβολία

Η ακτινοθεραπεία σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία είναι μια λογική εναλλακτική λύση για ασθενείς που αρνούνται ή δεν είναι υποψήφιοι για ριζική κυστεκτομή. Η λύση αυτή δεν προσφέρει πλήρη ίαση.

Ακτινοθεραπεία

Η ακτινοθεραπεία είναι μια επιλογή για τη διατήρηση της ουροδόχου κύστης σε ασθενείς που δεν είναι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση ή που δεν θέλουν χειρουργική επέμβαση.

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία από μόνη της έχει περιορισμένα αποτελέσματα και δεν συνιστάται ως μοναδική θεραπεία.