Μωραΐτης Κωνσταντίνος

Είναι σύνηθες για ένα πέος σε στύση να καμπυλώνει ελαφρώς. Ο όρος «κάμψη πέους», ωστόσο, περιγράφει ένα πέος σε στύση με μεγάλη καμπύλη που μπορεί να προκαλεί πόνο και να επηρεάζει αρνητικά την σεξουαλική επαφή (Εικ. 1).

Μερικοί άνδρες έχουν γεννηθεί με αυτή την κατάσταση (συγγενής κάμψη). Σε άλλες περιπτώσεις, αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου. Η κάμψη του πέους που αναπτύσσεται αργότερα στη ζωή ονομάζεται νόσος του Peyronie (Περονί).

Αν γεννηθήκατε με κάμψη πέους

Συνήθως, το πέος κάμπτεται προς τα κάτω και αυτό παρατηρείται μόλις ένας νεαρός άνδρας γίνει σεξουαλικά ώριμος. Η συγγενής κάμψη συνδέεται με άλλα προβλήματα των γεννητικών οργάνων και συνήθως αναγνωρίζεται κατά την πρώιμη παιδική ηλικία.

Αν αναπτύξετε κάμψη πέους (Νόσος του Περονί)

Η νόσος του Peyronie θεωρείται διαταραχή επούλωσης πληγών. Όταν το πέος υποστεί έναν μείζονα τραυματισμό (ή πολλά μικρά επαναλαμβανόμενα τραύματα) κατά τη διάρκεια του σεξ ή κάποιας άλλης δραστηριότητας, τότε είναι πιθανό οι τραυματισμένοι ιστοί να μην επουλωθούν σωστά. Περίσσεια ουλώδους ιστού σχηματίζεται στο στρώμα (χιτώνας albuginea) που περιβάλλει τον σπογγώδη στυτικό ιστό (σηραγγώδες σώμα) και έτσι δημιουργείται μια ινώδης πλάκα.

• Σακχαρώδης Διαβήτης
• Υψηλή αρτηριακή πίεση
• Διαταραχές υψηλής χοληστερόλης ή άλλων λιπιδίων
• Κάπνισμα και υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
• Στυτική δυσλειτουργία (η στύση χαμηλής σκληρότητας καθιστά το πέος πιο ευάλωτο)
• Νόσος Dupuytren, η οποία αναγκάζει ένα ή περισσότερα δάχτυλα να παραμείνουν λυγισμένα στην παλάμη του χεριού

Σε μια πρώτη φάση της νόσου, μπορεί να αισθανθείτε πόνο και να ψηλαφήσετε οζίδια κάτω από το δέρμα του πέους. Μετά από ένα διάστημα αρκετών μηνών (δεύτερη φάση), θα παρατηρήσετε κάμψη του πέους και σχηματισμό μιας πιο σκληρής πλάκας.

Ο πόνος σταδιακά θα μειωθεί και τελικά θα εξαφανιστεί. Η προκύπτουσα κάμψη στην συνέχεια όμως, μπορεί να προκαλέσει επώδυνες στύσεις σε τέτοιο βαθμό που να αποτρέπει ακόμα και τη σεξουαλική διείσδυση.

Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πόνο στο πέος
• Ψηλαφητή σκλήρυνση του ιστού του πέους
• Μαλακές ή επώδυνες στύσεις
• Μειωμένη λίμπιντο, μειωμένη αυτοεκτίμηση και καταθλιπτικά συναισθήματα

Μετά την αρχική πρώτη φάση, η κάμψη σταθεροποιείται στα δύο τρίτα περίπου των ασθενών μέσα σε μερικούς μήνες. Σε λίγους ασθενείς (περίπου 5%), η νόσος του Peyronie εξαφανίζεται χωρίς θεραπεία.

Τρίπλεξ Πέους : Ένα υπερηχογράφημα μπορεί να αναδείξει:

• Την θέση και την έκταση της πλάκας
• Σε ποια φάση βρίσκεται η νόσος
• Πώς ρέει το αίμα στο πέος σας

Δεν υπάρχει σαφές όριο στην μείωση της στυτικής λειτουργίας ή στην γωνία κάμψης που να απαιτεί θεραπεία. Η προσωπική αισθητική, ο πόνος και η αδυναμία σεξουαλικής συνεύρεσης είναι λόγοι για θεραπεία.

Η θεραπεία περιλαμβάνει:

• Προσεκτική αναμονή
• Φαρμακευτική θεραπεία
• Χειρουργική θεραπεία

Είναι σημαντικό να προσδιοριστεί εάν η ασθένεια εξακολουθεί να είναι ενεργή. Αυτό θα επηρεάσει την θεραπεία ή το χρονοδιάγραμμα μιας χειρουργικής επέμβασης. Η νόσος θεωρείται σταθερή όταν ο πόνος έχει υποχωρήσει και η καμπυλότητα του πέους δεν έχει αυξηθεί για τουλάχιστον 3 μήνες.

Προσεκτική αναμονή

Μια προσέγγιση αναμονής συνιστάται εάν:

• Η γωνία κάμψης δεν είναι μεγάλη και δεν αυξάνεται
• Δεν υπάρχει πόνος στο πέος κατά τη διάρκεια του σεξ
• Ο πόνος είναι ήπιος κατά τη διάρκεια των στύσεων
• Η στυτική λειτουργία είναι καλή
• Η πλάκα δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμα

Φαρμακευτική αγωγή

Οι φαρμακευτικές θεραπείες συνίστανται στη νόσο πρώιμου σταδίου ή σε ασθενείς που είναι ακατάλληλοι ή απρόθυμοι να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Οι στόχοι της θεραπείας με φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνουν τη μείωση του σχηματισμού πλάκας, του πόνου και την ελαχιστοποίηση της καμπυλότητας του πέους.

Οι διαθέσιμες επιλογές φαρμάκων είναι πολλές, όμως είναι πιθανό να μην λειτουργούν το ίδιο για όλους τους ασθενείς. Χωρίζονται σε θεραπείες από του στόματος, σε ενέσεις πέους (ενδοσηραγγώδεις) και άλλες τοπικές θεραπείες.

Από του στόματος φάρμακα:

• Παρα-αμινοβενζοϊκό κάλιο
• Ταμοξιφαίνη
• Βιταμίνη Ε
• Πεντοξυφυλλίνη
• Κολχικίνη
• Ακετυλοεστέρες καρνιτίνης
• Αναστολείς φωσφοδιεστεράσης τύπου 5

Ενέσεις πέους με:

• Βεραπαμίλη
• Clostridium κολλαγενάση histolyticum (CCH)
• Ιντερφερόνη
• Στεροειδή

Τοπικές θεραπείες:

• Εξωσωματική θεραπεία κρουστικών κυμάτων (Εικ. 2):

Αυτή η θεραπεία μπορεί να λειτουργήσει με άμεσο τρόπο (τα κρουστικά κύματα βλάπτουν την πλάκα) ή έμμεσο, μέσω της βελτίωσης παροχής αίματος.

• Συσκευές έλξης (Εικ. 3) και συσκευές αντλίας κενού:

Χρησιμοποιούνται για να τεντώσουν το πέος και να αντιταχθούν στην καμπυλότητα.

Χειρουργική Θεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση προορίζεται για άνδρες με σοβαρές παραμορφώσεις του πέους που καθιστούν το σεξ δύσκολο.

Η χειρουργική επέμβαση πρέπει να περιμένει έως ότου η ασθένεια έχει σταματήσει να επιδεινώνεται και ο ασθενής δεν πονάει για τουλάχιστον 3 μήνες.

Υπάρχουν 3 τύποι χειρουργικής επέμβασης:

• Μείωση πέους (Plication & Nesbit): Καθιστά την πλευρά του πέους απέναντι από την πλάκα μικρότερη (Εικ. 4)
• Επιμήκυνση πέους (Grafting): Αφαίρεση της πλάκας και τοποθέτηση μοσχεύματος (Εικ. 5)
• Τοποθέτηση πεικής πρόθεσης

Πιθανές παρενέργειες της χειρουργικής θεραπείας:

• Αποτυχία της επέμβασης και ανάγκη επανεπέμβασης (σχηματισμός νέας πλάκας, συρρίκνωση του μοσχεύματος, χαλάρωση των ραμμάτων)
• Μείωση του μήκους του πέους
• Στυτική δυσλειτουργία
• Υπαισθησία (Μείωση αισθητικότητας)
• Υποτροπή της κάμψης
• Ψηλαφητοί κόμποι και ράμματα